ای بهار دلنشین

تا بهار دلنشین امده سوی چمن                                                                                            ای بهار ارزو بز سرم سایه فکن                                                                                             چون نسیم نوبهار بر اشتیانم کن گذر                                                                                      تا که گلباران شود کلبه ویران من                                                                                             تا بهار زندگی امد بیا ارام جان                                                                                              تا نسیم ازسوی گل امد بیا دامن کشان                                                                                 چون سپندم بر سر اتش نشان بنشین دمی                                                                             چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوز نهان                                                                      تا بهار دلنشین امده سوی چمن                                                                                           ای بهار ارزو برسرم سایه فکن                                                                                              چون نسیم نو بهار بر اشتیانم کن گذر                                                                                    تا که گلباران شود کلبه ویران من                                                                                            بازآببین در حیرتم بشکن سکوت خلوتم                                                                                 چون لاله ی صحرا ببین بر چهره داغ حسرتم                                                                          ای روی تو ایینه ام عشقت غم دیرینه ام                                                                             بازآچو گل در این بهار سر را یینه بر سینه ام                                                                             تا بهار دلنشین امده سوی چمن                                                                                            ای بهار ارزو بر سرم سایه فکن